Celestia wniosła sporo nowości do branży blockchain. Opiera się ona na modułowej architekturze, koncentrując się na rozwiązaniu problemu skalowalności i prezentując inne podejście do aspektu dostępności danych. Poznaj szczegóły działania Celestii – infrastruktury do budowania i utrzymywania własnych blockchainów. Ten artykuł pozwoli Ci zrozumieć, czym dokładnie jest i jakie problemy rozwiązuje. 

*Niniejszy artykuł nie stanowi porady inwestycyjnej. 

Celestia, czyli blockchain modułowy

Zacznijmy od wytłumaczenia pojęcia modułowości. Praca blockchain opiera się na wielu fundamentalnych działaniach, do których zaliczają się dostępność danych, konsensus, wykonanie oraz rozliczenie. W przypadku sieci tradycyjnych, jak np. Bitcoin, wszystkie powyższe czynności wykonywane są w ramach jednego, zintegrowanego systemu. Takie blockchainy określa się jako monolityczne. Alternatywę stanowi architektura modułowa, gdzie funkcje sieci rozbija się na odrębne działania, co pozwala na zwiększenie elastyczności i skalowalności. 

Jak działa Celestia i jaki problem rozwiązuje?

Celestia to baza zapewniająca dostępność danych i konsensus. Działa ona w oparciu o algorytm Tendermint Proof-of-Stake, jednak należy podkreślić, iż służy on wyłącznie do uszeregowania transakcji, a nie samego sprawdzenia czy też zgody dotyczącej ich poprawności. Te zadania spoczywają na projektach, które przesyłają dane. Celestia natomiast sprawdza jedynie ich kompletność. 

Kryptowalutą napędzającą blockchain jest TIA, przeznaczona do pokrywania opłat przez deweloperów, jako gaz wykorzystywany przez rollupy, do stakingu oraz zarządzania. Jej podaż wynosi 1 miliard coinów, przy inflacji wynoszącej 8% w pierwszym roku. Z każdym kolejnym miesiącem inflacja będzie zmniejszać się o 10%, aż do momentu do osiągnięcia wartości 1,5%.

Dostępność danych w Celestii

Blockchain jest transparentny i bezpieczny dzięki dostępności danych. To pewność, że uczestnik sieci może pobrać dane transakcji w dowolnym momencie, by zweryfikować blok. W blockchainach tradycyjnych problem stanowi konieczność pobierania w tym celu pełnych danych. Wpływa to negatywnie na skalowalność i decentralizację. 

Celestia przychodzi z rozwiązaniem o nazwie Data Availability Sampling (DAS – pol. „Próbkowanie Dostępności Danych”). Polega ona na sprawdzaniu dostępności danych przez lekkie węzły na podstawie próbek, zamiast całego bloku. Pozwala na to schemat kodowania 2-Dimensional Reed-Solomon. Skuteczność tej metody to 99.999%. Metoda ta pozwala na poprawę skalowalności – im większa liczba lekkich węzłów, tym większe bezpieczeństwo i możliwości zwiększania rozmiarów całej sieci. W ramach warstwy dostępności danych (DA – pol. „data availability”) funkcjonują takie warstwy jak Full Storage przechowujący wszystkie dane; opisany wyżej Light Node oraz Bridge Node łączący sieć DA z siecią konsensusu. 

W kontekście działania Celestii, warto także wspomnieć o Namespaced Merkle Trees (NMT), które, najprościej tłumacząc, pozwalają wyższym warstwom na pobieranie wyłącznie tych danych, które je interesują. W praktyce oznacza to, iż projekt może pobierać informacje o transakcjach, które mają dla niego znaczenie, ignorując dane innego projektu. Może mieć to miejsce, ponieważ wspomniane informacje są przechowywane w jednej przestrzeni. Nie ma wówczas potrzeby stosowania pomostów.

Podsumowując

Celestia to nowe podejście do funkcjonowania blockchain. Otwiera ona nowy rozdział, w którym blockchainy będą mogły być tworzone, wykorzystując lekkie węzły. Deweloperzy sieci konsekwentnie pracują nad jej rozwojem, zapowiadając realizację kolejnych kroków dla projektu. Bez wątpienia warto obserwować Celestię zarówno od strony nowinek technicznych, jak i rynkowej.