3.16 O co chodzi w średnich kroczących?

Wszyscy pamiętamy liczenie średnich z liceum. W matematyce średnią z dziesięciu liczb uzyskujemy dodając do siebie liczby i dzieląc sumę przez dziesięć. Jednak w finansach, a zwłaszcza w handlu, średnia ruchoma jest wskaźnikiem technicznym używanym do analizy technicznej. Analitycy i handlowcy obliczają średnie ruchome, aby wygładzić dane cenowe i móc lepiej zinterpretować trend.

Średnie kroczące są prostymi, ale kluczowymi elementami analizy technicznej. Pomogą Ci określić kierunek trendu lub poziomy wsparcia i oporu aktywów. Średnie kroczące odzwierciedlają poprzedni ruch cen aktywów. Jest to pomocne w określeniu potencjalnego kierunku zmian na rynku. W tym artykule pomożemy Ci zdobyć wiedzę na temat średnich kroczących.

Treść 

• Czym są średnie kroczące?

• Rodzaje średnich kroczących

• Wykorzystanie średnich kroczących w analizie technicznej
   

Czym są średnie kroczące?

Średnia krocząca (lub inaczej średnia ruchoma) to wskaźnik techniczny używany przez inwestorów i traderów do określenia kierunku trendu. Każdy rodzaj średniej ruchomej uzyskuje się poprzez obliczenie średniej ceny z poprzednich okresów. Słowo „ruchoma” lub „krocząca” oznacza, że stale przeliczamy go na podstawie najnowszych danych cenowych.

Średnie kroczące są w stanie zilustrować panujący trend rynkowy za pomocą prostego wzoru matematycznego. Prawidłowo zinterpretowane średnie kroczące sygnalizują również istotne momenty odwrócenia danego trendu. Nazywane są również „wskaźnikami opóźnionymi”, ponieważ, aby wygenerować sygnał transakcyjny wymagają danych o poprzednich cenach. Średnia ruchoma jest prostym i popularnym narzędziem wykorzystywanym przez wielu inwestorów jako wskaźnik analizy technicznej.

Jedną z głównych zalet średnich kroczących jest obiektywność i łatwość interpretacji, jest to ich unikalna cecha. Każdy trader lub inwestor może na przykład inaczej interpretować wzorce świecowe. Podobnie inwestorzy, którzy ustalają poziomy wsparcia/oporu oraz linie trendu w oparciu o swoje indywidualne preferencje i intuicje. W przypadku średnich kroczących proces ten może wyglądać zgoła inaczej. 

Przykład:
Aby obliczyć 7-dniową średnią ruchomą cen zamknięcia, sumujemy ceny zamknięcia danego aktywa z ostatnich 7 dni i dzielimy ją przez 7.

Ceny zamknięcia są najpopularniejszymi i najczęściej używanymi rodzajami cen do obliczania średnich kroczących. Warto jednak zauważyć, że równie dobrze możemy wykorzystać do tego celu ceny otwarcia, a czasami ceny minimalne lub maksymalne.
 

Rodzaje średnich kroczących

Oprócz rodzajów cen wykorzystywanych do obliczania średnich kroczących, możemy też sklasyfikować same średnie. Średnie kroczące różnią się pod względem interpretacji wyników oraz sposobu ich obliczania. Przyjrzyj się wyszczególnionym poniżej czterem głównym typom średnich kroczących.

• Prosta średnia krocząca (Simple Moving Average - SMA)

• Wykładnicza średnia krocząca (Exponential Moving Average - EMA)

• Wygładzona średnia krocząca (Smoothed Moving Average - SMA)

• Ważona średnia krocząca (Weighted Moving Average - WMA)

Z wymienionych powyżej średnich najczęściej używamy średnich prostych (SMA) i wykładniczych (EMA). Omówimy je szczegółowo w następnej sekcji.
 

Prosta średnia krocząca (SMA) 

Prosta średnia ruchoma jest nieskomplikowanym wskaźnikiem technicznym, który uzyskuje się przez dodanie ostatnich danych i podzielenie ich przez liczbę okresów (czyli np. liczbę dni lub tygodni). Ponieważ prosta średnia ruchoma została już opisana we wstępie, przypomnijmy tylko, że jest to średnia arytmetyczna cen zebranych w określonej liczbie okresów.
 

Wykładnicza średnia krocząca (EMA) 

Jest to średnia krocząca, która odzwierciedla cenę określonego aktywa na rynku znacznie szybciej niż SMA. Podstawową cechą tej średniej jest to, że przywiązuje większą wagę do najnowszych punktów cenowych niż do starszych. Jest w związku z tym bardziej czuła i lepiej odzwierciedla aktualną sytuację rynkową.

Co więcej, EMA reaguje na zmiany szybciej niż SMA. Stare wartości EMA stopniowo tracą na znaczeniu, aż w końcu całkowicie przestają być istotne. Najczęściej indeks EMA jest obliczany na podstawie cen zamknięcia aktywów.

Aby obliczyć EMA, najpierw oblicz mnożnik do wygładzania (ważenia) EMA. Zazwyczaj jest to zgodne ze wzorem: [2 / (liczba obserwacji + 1)].
Na przykład dla 20-dniowej średniej ruchomej mnożnik wynosiłby [2/(20+1)]=0,0952. Ostatecznie do obliczenia aktualnej EMA służy następujący wzór:
EMA = cena zamknięcia x mnożnik + EMA (z poprzedniego dnia) x (1-mnożnik)

Uznaje się, że składnik aktywów znajduje się w trendzie wzrostowym, jeśli aktualna cena aktywów znajduje się powyżej EMA. Natomiast jeśli aktualna cena aktywów jest poniżej EMA, wówczas składnik aktywów znajduje się w trendzie spadkowym.
 

Wykorzystanie średnich kroczących w analizie technicznej

Średnie kroczące są niezwykle przydatnym narzędziem do analizy technicznej. Oprócz określania aktualnego trendu mogą wskazywać jego siłę, a także służyć jako wsparcie lub opór w identyfikacji potencjalnych sygnałów kupna lub sprzedaży.

Możliwości wykorzystania średnich kroczących ilustruje poniższy wykres. Na wykresie wykreślamy jedną średnią ruchomą, a jej interpretacja jest bardzo prosta. Jeśli cena znajduje się powyżej linii średniej ruchomej i skierowana jest ku górze, mamy do czynienia z trendem wzrostowym. Analogicznie, jeśli cena znajduje się poniżej średniej ruchomej i jest skierowana w dół, występuje trend spadkowy. Przyjrzyj się poniższemu wykresowi, aby lepiej zrozumieć opisany przed chwilą mechanizm.

W kolejnej lekcji poznamy zastosowanie ciągu Fibonacciego w analizie technicznej.